Testen wat je moet testen: de meest risicovolle aanname

Wie innoveert test (als het goed is) zijn ideeën en prototypes bij de doelgroep. Maar wat test je dan precies? Of mensen willen betalen? Of het een goed idee is? Of iets anders. Wat is nou dat ene ding in je idee, dat als dat niet waar is, je hele idee overhoop gooit?

Dat laatste, daar wil je achter komen. We noemen dit de meest risicovolle aanname. Een term die mensen vaak moeilijk vinden te vatten. In deze blog probeer ik hier daarom dieper op in te gaan.

Wat is de aanname, die jouw hele idee kan omgooien? Wat is het jengastukje dat je écht moet bewijzen?

Wat zijn aannames?

Als je aan een innovatie werkt, doe je aannames. Heel veel zelfs. Ook als je de doelgroep uitgebreid hebt gesproken. Alles wat je hoort, vertaal je naar ideeën. En elk idee bevat aannames. Dingen waarvan je denkt dat je gelijk hebt.

Sommige aannames zijn cruciaal. Andere niet. Om te ontdekken of je oplossing een goed idee is, moet je al die aannames testen. En het lastige is: we testen vaak eerst de makkelijkste. Niet per se de belangrijkste.

Waarom? Ze raken niet de core van je idee. Daarom zijn ze vaak ook minder eng om te testen.

Een voorbeeld: tweedehands kleding voor studenten

Mijn huidige cursisten van de post hbo-opleiding Design Thinking onderzoeken (in een fictieve case) hoe ze duurzame gedragsverandering bij studenten makkelijker kunnen maken. Ze kozen ervoor om zich toe te spitsen op meer tweedehands kleding kopen in kringloopwinkels.

Uit interviews blijkt: studenten willen dat best. Maar ze vinden het een hoop gedoe. Je moet goed zoeken. Vaak hangt er maar één van elk kledingstuk. En dan ook nog in jouw maat.

De groep ontwikkelt een prototype: een app waarmee je alvast online kunt zien wat er in de winkel hangt.

Klinkt handig toch? Maar wacht even...

Welke aanname is hier het meest risicovol?

In dit prototype zitten meerdere aannames, onder andere:

• Een app is een goede manier om te zoeken.

• Als studenten thuis kunnen zien wat er in de winkel hangt, gaan ze sneller tot aankoop over.

  
  

De eerste aanname? Prima. Als de app niet werkt, kun je het concept nog in een andere vorm gieten. Maar de tweede aanname is essentieel. Als studenten helemaal geen behoefte hebben aan zo’n preview, dan is het hele idee zinloos. Dáár moet je dus als eerste achter komen.

Test eerst wat alles omver kan blazen

De meest risicovolle aanname is die ene die je idee maakt of breekt. Test die als eerste. Niet pas als je al helemaal gehecht bent aan je oplossing.

Waarom? Omdat je dan nog flexibel bent. Blijkt je aanname te kloppen? Top, dan kun je het idee verder verbeteren. Blijkt het niks? Ook goed. Top, dan kun je door naar het volgende idee.

Dus: test slim. Begin bij wat echt telt.