Praten, praten, praten. Daar zijn we echt keien in. Eindeloos ouwehoeren over het idee en wat je er allemaal mee kan bereiken. Maar vervolgens zet je geen enkele stap vooruit. De voortgang van je project gaat veel sneller - echt waar - als je je idee uitwerkt in een eerste niet-perfecte versie. Een prototype. Maar hoe maak je die? En waarom eigenlijk?
In de vorige stap van de Design Thinking-methode heeft een fictieve projectgroep bedacht dat ze een app willen maken waarmee ouderen zelfstandig aan de slag kunnen met krachtoefeningen. Lees hier hoe ze daartoe kwamen.
Een prototype is een eerste - uitgeklede - versie van je idee. Om een prototype te maken hoef je helemaal geen ontwerper, developer of timmerman te zijn. Je kijkt wat je voorhanden hebt en werkt daarmee je idee uit. Vaak zie je dat er geknutseld wordt met karton, papier en ducttape.
De voordelen van een prototype
Als team ontdek je of je op één lijn zit. Door je idee zo concreet uit te werken merk je het meteen als jullie langs elkaar blijken te praten.
Je kunt je idee voorleggen aan de doelgroep en feedback krijgen. Dat doe je in de volgende fase: test.
Je kunt eventuele stakeholders of investeerders veel duidelijker meenemen in je oplossing.
Je voorkomt hoge kosten en werkt sneller. Een prototype is zo gemaakt. Als je nu ontdekt dat je idee nog niet helemaal goed is, heb je geen grote kosten of tijdsinvestering gemaakt.
Je kunt je idee makkelijk aanpassen en opnieuw voorleggen aan de doelgroep.
Maak je prototype zo simpel mogelijk en let vooral op gebruiksgemak
Wil je bijvoorbeeld een filmpje maken, dan is een storyboard als eerste prototype ideaal. Je hebt er zelf nog niet veel tijd ingestoken en kosten gemaakt en je testpersonen durven nog te zeggen dat ze iets niet begrijpen of stom vinden. Je kunt je voorstellen dat dat bij een gelikt, volledig geëdit filmpje, veel lastiger is.
Dat geldt voor elk prototype. Bijvoorbeeld:
Verzin je een maaltijdbox, dan kun je best een verhuisdoos pakken en daar foto’s van tomaten instoppen.
Ga je voor een app of website? Maak dan schetsen op een A4’tje of gebruik eenvoudige software om schermen te bouwen die nog niet werken.
Wil je een verhuurdienst opzetten? Maak dan een eenvoudige website met maar één pagina waar je de dienst op uitlegt.
Nieuw festival organiseren? Maak een moodboard en een fictief programma.
Nieuwe model auto? Maak hem in het klein in klei of karton. Of als je heel handig bent, in een 3D tekenprogramma.
Je wilt in de volgende fase vooral testen of mensen je idee begrijpen en of ze het zien zitten. Niet of het mooi gedesigned is. Richt je dus met name op functionaliteit, niet op hoe fantastisch het eruit ziet.
Het projectteam heeft besloten om een app te ontwikkelen voor persona Jan. Daarmee willen ze hem stimuleren om meer krachttraining te gaan doen. Ze bepalen eerst welke functionaliteiten ze in het prototype willen stoppen. Daarna gebruiken ze de website van Justinmind een een paar eenvoudige schermen op te zetten. De app ziet er visueel niet uit en de meeste knoppen werken niet. Dat is niet erg. Ze willen met het prototype vooral testen of Jan zo’n dienst ziet zitten.
Huh, wat? Las ik nou net: éérste prototype?
Jazeker. Hoewel we de stappen van Design Thinking hier opdelen in 5 fasen, lopen die nog weleens door elkaar. Vaak moet je een stapje terug in de methode. Daarom wordt ook weleens gesproken van een cyclus. Er zijn twee redenen waarom je meerdere prototypen kunt maken:
In de testfase blijkt dat je doelgroep je prototype nog niet echt ziet zitten, ontdek je dat sommige dingen onduidelijk zijn of dat iets niet werkt. Dan pas je je prototype aan en ga je opnieuw testen.
Je prototype bevalt en je bouwt het verder uit. Voor grote projecten kun je zo steeds een onderdeel toevoegen of steeds mooier maken. Denk bijvoorbeeld aan het ontwerpen van een huis. Daarbij is het eerste prototype een schets, de tweede een maquette.
Het projectteam is er klaar voor. Het prototype is af en ze gaan voor de test. In het volgende blog lees je hoe die verloopt.